Tradycje Kurkowych Bractw Strzeleckich

W jednej z sal muzeum (na I piętrze) zobaczyć można liczne pamiątki związane z Bractwami Kurkowymi, działającymi między innymi na terenach: Kościana, Krzywinia, Czempinia, Śmigla. Na ścianach widza otaczają obrazy przedstawiające: króla kurkowego, sztandary oraz tarcze do których niegdyś strzelano. W ustawionych gablotach dopatrzyć się można wielu ciekawych pamiątek powiązanych tematycznie właśnie z bractwami, w tym na szczególną uwagę zasługuje wspaniały medal wręczany zwycięzcy.

Z historii Kurkowych Bractw Strzeleckich.

Mieszczańskie organizacje strzeleckie pojawiły się w XIII w. w północnej Francji, Flandrii i Niemczech. Powoływane były do życia ze względu na konieczność organizacji miejskich sił obronnych. Obfitujące w wojenne wydarzenia średniowiecze sprzyjało popularyzacji idei strzeleckich. Od umiejętności obronnych mieszczan zależało, bowiem bezpieczeństwo miast. W Polsce organizacje strzeleckie zaczęły powstawać na przełomie XIII i XIV w. Wraz z lokalizacją miast, zwłaszcza na prawie magdeburskim, przybywali na teren Polski osadnicy z Zachodu, którzy wraz z nowymi wzorcami organizacyjno-prawnymi wnieśli rozwinięte w swoich ojczyznach obyczaje i rozrywki.

Nazwa bractwa pochodzi od kura, czyli drewnianego koguta. W początkowym okresie strzelano do drewnianego kurka z łuków i kusz, a po upowszechnieniu prochu z rusznic do drewnianych tarcz.