Klasycystyczny pałac (XVIII w., przebudowany XVIII, XIX w.) z parkiem. Miasto Mordy leży na południu Podlasia, i jest położone 13 km na zachód od Łosic. Według legend nazwa jego pochodzi od słowa „mord”, która prawdopodobnie wiąże się z bitwą stoczoną w 1264 r. przez Bolesława Wstydliwego z Jaćwingami pod dowództwem Kumata, którzy zostali wymordowani lub z mordem ludności dokonanym przez Tatarów. Pierwsze historyczne wzmianki pochodzą z 1408 r. kiedy to erygowana została parafia i wybudowany kościół z fundacji rodziny Koszyckich, którzy byli pierwszymi znanymi właścicielami tych ziem, a od 1464 r. Mordy były własnością rodziny Korczewskich. W 1488 r. z inicjatywy Stanisława Korczewskiego, osada otrzymała prawa miejskie na mocy przywileju wydanego przez króla Kazimierza Jagiellończyka.
Kolejnymi właścicielem miasta w latach 1490-1515 był Stanisław Hlebowicz, a w 1515-17 stanowiła własność Elżbiety z Hlebowiczów i Jana Sapiehy, a w latach 1517-19 Elżbiety z Hlebowiczów i Herhorego Ościkiewicza, wojewody trockiego. W 1529 na mocy testamentu włości mordzkie przeszły na własność króla Zygmunta I Starego. W 1552 r. na mocy aktu, król Zygmunt August nadał Mordy księciu Mikołajowi „Czarnemu” Radziwiłłowi, wojewodzie wileńskiemu.
W latach 1552-1571 w Mordach funkcjonował zbór ariański, który był ważnym ośrodkiem ruchu ariańskiego na Podlasiu. W 1563 r. odbył się tutaj synod różnowierców. Od 1574 r. Mordy były we władaniu rodu Ciecierskich, a 1803 stanowiły własność radcy Fryderyka Kuhlena, natomiast w latach 1821—23 były w rękach Głównego Banku Berlińskiego, a w latach 1828-30 należały do króla pruskiego Fryderyka Wilhelma. W 1869 r. utraciły prawa miejskie, które odzyskały w 1919 r.
Pałac w Mordach został wybudowany w 1717 roku na zrębach fortyfikacji zniszczonego zamku obronnego przez rodzinę Ciecierskich w stylu barokowym. W 1838 pałac był we władaniu rodziny Zembrzuskich, którzy przeprowadzili gruntowną przebudowę nadając mu formę klasycystyczną. Ostatnimi właścicielami pałacu do 1944 r. była rodzina Przewłockich.
Jest to budynek dwukondygnacyjny z trzykondygnacyjnymi przybudówkami. Od frontu znajduje się ryzalit czterokolumnowym portykiem, który wspiera taras piętra z żeliwną balustradą, a w tympanonie umieszczony jest herb „Doliwa”. Po II wojnie pałac i park został upaństwowiony i przekazany Akademii Podlaskiej. W 2002 r. został sprzedany osobie prywatnej, ale tą transakcje w 2005 r. unieważnił sąd i pałac ponownie wrócił do uczelni. Obecnie pałac stoi pusty i czeka na lepsze czasy