Najcenniejszym zabytkiem Bliznego jest późnogotycki kościół Wszystkich Świętych z XV-XVI w. o konstrukcji zrębowej, w XVII w. otoczony wałami obronnymi. W 2003 r. kościół wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.
Główną ozdobą wnętrza świątyni jest bogata polichromia. Malowidła na ścianach i stropach powstawały od XV do XVII w. i składają się na tzw. księgę ubogich, czyli obrazy biblijne przeznaczone dla osób niewykształconych. Dekoracje są fundacjami chłopów: Doroty i Macieja Skarbków, Piotra Mońka, Marcina.
W bocznym ołtarzu stoi cudowna lipowa figura Matki Bożej Łaski Pełnej , która prawdopodobnie wyszła spod dłuta samego Wita Stwosza ok. 1500 r. Kiedyś stanowiła część tryptyku ołtarza, potem noszono ją do miejsc odpustowych. Pewnego razu mieszkance Bliznego przyśniło się, że należy ją umieścić w dziupli starej lipy, 2 km od kościoła. Ludzie zbierali się odtąd pod lipą. Gdy drzewo zapaliło się od świec, figurkę uratowano. W miejscu lipy postawiono kapliczkę, ale już bez figurki.
Wart uwagi jest też drewniany zespół zabudowań plebańskich z XVIII-XIX w.: wikarówka sprzed 1699 r., w której znajduje się muzeum parafialne, stodoła z wozownią, budynek gospodarczy, szpital dla ubogich i szkoła parafialna.