W 1643 r. Klara Grędoszewska uzyskała od prymasa Macieja Łubieńskiego pozwolenie na utworzenie w Chęcinach klasztoru. Klaryski nie miały początkowo swego miejsca modlitw i dopiero w 1673 r. otrzymały kościółek św. Marii Magdaleny, który rozbudował starosta Bidziński. Kościół poświęcono w 1685 r. Jest to budowla wczesnobarokowa, orientowana, jednonawowa z półkolistą absydą; nawa przykryta dwuspadowym dachem zwieńczonym barokową wieżyczką z sygnaturką. We wnętrzu sklepienia kolebkowo-krzyżowe z dekoracją stiukową. W wyposażeniu kościoła znajduje się pięć ołtarzy (główny poświęcony patronce, św. Klarze). Obrazy i rzeźby pochodzą w większości z 2 poł. XVII w.
Klasztor był dwukrotnie niszczony przez pożary: w 1700 oraz 1731 r. Zdołano go odbudować dopiero w XVIII w. (dzięki darowiznom). Wówczas postawiono m.in. okazały spichlerz (znajdujący się obecnie w Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni). Kolejne prace remontowe przeprowadzono w XIX w.; połączono wtedy budynki kościelne i klasztorne w jeden kompleks, należący obecnie do sióstr bernardynek.
Więcej znajdziesz w
Polska Niezwykła świętokrzyskie