Rezerwat przyrody nieożywionej powstał w 1958 r. Zajmuje pow. 25 ha. Swoim zasięgiem obejmuje masyw Góry Miedzianki (356 m n.p.m.), najwyższego wzniesienia Gór Chęcińskich, zbudowanego z wapieni paleozoicznych, w których występują zjawiska krasowe. Rezerwat chroni teren XIV-wiecznej kopalni miedzi położonej u stóp masywu, z zachowaną główną sztolnią "Zofia", szybem eksploatacyjnym "Antoni" oraz dużą ilością zapadlisk. Na uwagę zasługuje również porastająca wzniesienie roślinność, m.in. irga zwyczajna, rozchodnik boloński, zapłonka brunatna, zawilec wielkokwiatowy czy czosnek skalny. Szczyt wzgórza stanowi doskonały punkt widokowy, jest to dodatkowa atrakcja tego ciekawego miejsca.