Kamienno-ceglany dwór obronny Wieruskich zbudowano w 1531 r. i przebudowano w XIX-XX w. Charakteryzuje się okrągłą, oskarpowaną basztą z otworami strzelniczymi. Obok dworu zachowały się ślady tarasowego założenia parkowego.
Wieruszyce to mała małopolska wieś w gminie Łapanów, mająca swoją historię i zabytki. Wspomniana w dokumentach historycznych w 1262r. jako własność książęca. Nie kto inny, a król Władysław Łokietek, w 1306r. nadał ją Marcinowi ze Szczerzyca, którego potomkowie - Wieruscy herbu Szreniawa - byli późniejszymi właścicielami wsi. Zamieszkali w wybudowanej otoczonej fosą kamiennej wieży mieszkalnej.
Na początku XVI wieku wieżę rozbudowano w budowlę zwaną ”kamienicą”. Ostateczny wygląd, zbliżony do obecnego, dała przebudowa w 1531r. dokonana przez Wincentego Wieruskiego - pisarza ziemskiego w Krakowie. W połowie XVIII wieku wieś przeszła na własność Ołtarzewskich, którzy urządzili we dworze spichlerz, zamieszkując w wybudowanym w sąsiedztwie nowym, obecnie nie istniejącym.
Kolejnymi właścicielami byli Wacław, a potem Tytus Meysnerowie, aż w końcu od początku XX wieku pierwsza żona Tytusa Meysnera, Antonina ze Skorupków-Padlewskich Macuzińska, której spadkobiercy mieli go w swoich rękach do zakończenia II wojny światowej. Podczas działań wojennych w 1945r. dwór uległ kompletnej dewastacji i w 1970r., decyzją Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Krakowie podjęto prace odtworzeniowe.
W 1981r. zakupił go obecny właściciel – architekt Marek Skrzyński. Dokonał renowacji zasadniczego budynku, a pozostałe, gospodarcze, zabezpieczono przed zniszczeniem.
(przy opracowaniu korzystano z pozycji autorstwa Piotra Libickiego pt. „ Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i Podkarpaciu”).