Rostkowo, gdzie znajduje się Sanktuarium świętego Stanisława Kostki, to dawna siedziba rodziny herbu Dąbrowa, która kilka wieków temu przyjęła przydomek Kostka, i który to w miarę upływu czasu, stał się nazwiskiem tejże rodziny. To tu, w 1550 roku, urodził się święty Stanisław Kostka, syn Jana Kostki - kasztelana zakroczymskiego. Pod koniec tegoż XVI stulecia, brat Stanisława - Paweł Kostka (chorąży ciechanowski, kasztelan zakroczymski) sprzedał wieś Grzegorzowi Zielińskiemu.
W posiadaniu Zielińskich znajdowała się ona do 1834 roku, kiedy to w wyniku represji po Powstaniu Listopadowym została przez władze carskie skonfiskowana i w drodze licytacji sprzedana Ludwikowi Lemańskiemu. 50 lat później dobra należały do Grabowskich, na przełomie wieków do Dobrzańskich, a do 1939 roku - Czarnowskich, z niebagatelnym areałem 609 hektarów.
Dwór wzniesiony został około połowy XIX wieku dla rodziny Lemańskich. Od lat powojennych do dnia dzisiejszego mieści się w nim szkoła podstawowa. Budynek posiada cechy późnego klasycyzmu. Murowany z cegły, podpiwniczony, wzniesiony na planie prostokąta. W elewacji frontowej wyróżnia się 4-kolumnowy, zabudowany portyk toskański, nad którym - na wysokości pierwszego piętra - taras.
Po obu stronach osadzonych w płycinie drzwi prowadzących na ową werandę widoczne są dwa toskańskie pilastry. Na uwagę zasługuje także otaczająca tenże balkon, oryginalna z czasu budowy dworu, żeliwna krata z motywami secesyjnymi. Widoczną na zdjęciu parterową dobudówkę, dostawiono na początku lat 90-tych ubiegłego stulecia.
W środku układ wnętrza dwutrakowy z sienią pośrodku traktu frontowego mieszczącą schody na górę. Rozkład pomieszczeń po II wojnie światowej - w ramach przystosowania budynku do potrzeb edukacyjnych - został częściowo zmieniony. Czterospadowy, spłaszczony dach pokryty jest papą. Wokół dworu pozostałości parku krajobrazowego z pierwszej połowy XIX wieku.