To małe miasteczko (ok. 2,5 tys. mieszkańców) nie ma nic wspólnego z warszawską fabryką czekolady, natomiast wiele zawdzięcza rycerskiej rodzinie Wedlów. To ona w pierwszej połowie XIV w. podniosła osadę pod swoim zamkiem, położoną na przesmyku między jeziorami, do rangi miasta nazwanego "Neven Wedel", czyli Nowy Wedel. Po dawnych obronnych budowlach miasteczka do dzisiaj pozostało niewiele śladów, zaledwie ruiny dwóch narożników będących fragmentem zamkowego domu mieszkalnego. I nie z tego powodu miasto wyróżnia się wśród innych. Nawet gotycki, XV-wieczny kościół pw. MB Nieustającej Pomocy nie byłby niczym szczególnym, gdyby nie dobudowana ok. 1800 r. potężna wieża-dzwonnica o konstrukcji szkieletowej, która wyraźnie odchyla się od pionu i jest atrakcją turystyczną miasta.
Największym skarbem Drawna jest jednak woda. Przez piękne drawieńskie jeziora Grażyna (Dubie Północne) i Adamowo (Dubie Południowe) przepływa Drawa, tworząca jeden z najpiękniejszych szlaków kajakowych w Polsce, ulubiony szlak Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II, nazwany jego imieniem. Niezwykle ciekawe i tajemnicze jest jezioro Dubie. Jego północno-wschodnia część jest płytka (zaledwie 4 m głębokości). Dno opada ku południowemu zachodowi, osiągając maksymalnie 34 m. Jak głosi legenda, w ciemnej otchłani jeziora żyje olbrzymi sum pamiętający czasy Wedlów.
W Drawnie warto też zobaczyć studnie artezyjskie, które dają mieszkańcom zdrową, czystą wodę, nie gorszą od tej kupowanej w marketach jako źródlana czy mineralna. Jej ujęcia znajdują się w południowej części starego Drawska. Władze miasta zadbały zwłaszcza o otoczenie studni w uroczym zaułku, jakim jest plac Zgody.