Wąska betonowa droga z Tuczna do Strzalin powstała w latach 30. XX w. jednocześnie ze schronami budowanymi na wzgórzu zwanym Wisielczą Górą. Powstała tu najpotężniejsza grupa warowna całego Wału Pomorskiego. Dwa duże schrony były blokami wejściowymi do podziemi, gdzie łączył je główny korytarz komunikacyjny z izbami załogi, toaletami, kuchnią i izbą opatrunkową. Boczne chodniki prowadziły do dwóch schronów obserwacyjnych i czterech bojowych z kopułami pancernymi. Łączna długość wyrobisk, które najprawdopodobniej drążono, używając tarcz wiertniczych, wynosiła 800 m. Grupa warowna miała własne źródło zasilania w energię elektryczną, system wentylacji i instalację wodociągową.
Umocnienia na Wisielczej Górze stawiły poważny opór nacierającym oddziałom Armii Czerwonej. Po kilku dniach walk, 11 lutego 1945 r. Niemcy w obawie przed okrążeniem i nie mając nadziei na odsiecz, opuścili schrony. Obiekty grupy warownej zostały po wojnie wysadzone. Dziś są ruiną. Amatorów fortyfikacyjnych tajemnic przyciągają częściowo ocalałe podziemia. W rozbitym wschodnim bloku wejściowym zachowało się jedyne, w miarę bezpieczne zejście schodami do korytarzy na głębokości kilkunastu metrów. Niedoświadczonym eksploratorom nie można polecić samodzielnej penetracji ruin, pełnych rozpadlin, niebezpiecznie sterczących prętów, belek i ostrych fragmentów betonu. W przeszłości dochodziło tutaj do tragicznych wypadków. Warto na wzgórze przyjechać w towarzystwie przewodnika - Randolfa Bytnerowicza, który doskonale zna zarówno ciekawą historię fortyfikacji, jak i plan podziemi (tel. 67 259 32 55).
Oprócz ruin schronów miłośników fortyfikacji zainteresują ciekawe miejsca i obiekty znajdujące się na południowym przedpolu grupy warownej. Na trakcie biegnącym u podnóża góry zachowała się betonowa płyta oryginalnej przeszkody przeciwpancernej. Z obecnie zasypanych ziemią otworów ukryty mechanizm wysuwał dawniej stalowe belki, czyniąc drogę nieprzejezdną dla czołgów. Nieco dalej wśród drzew, pod warstwą mchu, liści i śmieci, ocalały we fragmentach żelbetowe płyty stoku rowu przeciwczołgowego. W sytuacji zagrożenia atakiem zapora mogła być wypełniana wodą doprowadzoną kanałem z okolicznych jezior.
Aby trafić na Wisielczą Górę, jadąc z Tuczna w Strzalinach należy skręcić w prawo i po ok. 200 m w lewo w stronę lasu, gdzie zorganizowano miejsce parkingowe. W porze letniej trzeba pamiętać o zabraniu cieplejszego ubrania, niezbędna będzie też latarka.