Myśliwskie walory Puszczy Pilickiej rozsławili rosyjscy carowie - Aleksander III (1845-1894) i jego syn Mikołaj II (1868-1918). W lasach pod Spałą urządzono zwierzyniec, odbywały się tutaj niezwykle uroczyste łowy z udziałem imperatorów i zaproszonych gości. Polowali tu m.in. szach Persji Nasser-al-Din i cesarz niemiecki Wilhelm II. W 1884 r. w Spale wybudowano pałacyk myśliwski otoczony parkiem. Wokół niego powstało wiele obiektów towarzyszących, w tym elektrownia, koszary wojskowe, stacja pomp z wieżą wodną i dwa eleganckie hotele dla carskich gości o pretensjonalnych nazwach Bristol i Savoy (przemianowane później na Dzika i Rogacza).
Pałac carów stał się po I wojnie światowej rezydencją Naczelnika Państwa, Józefa Piłsudskiego. Po nim mieszkali tu prezydenci Rzeczypospolitej, Stanisław Wojciechowski i Ignacy Mościcki. Z inicjatywy pierwszego z nich w 1923 r. zbudowano modrzewiowy kościółek pw. MB Królowej Korony Polskiej. Stoi wśród zieleni parku po północnej stronie drogi nr 48, biegnącej przez Spałę. Ze względu na czernione ściany skryte pod wysokimi gontowymi dachami przypomina świątynie Podhala.
W latach swojej prezydentury bardzo często w Spale mieszkał Ignacy Mościcki. Zapoczątkował obyczaj urządzania Dożynek Prezydenckich, które w latach 30. ubiegłego wieku gromadziły dziesiątki tysięcy rolników z całej Polski (prezydent Aleksander Kwaśniewski przypomniał tę tradycję w 2000 r.). Ignacy Mościcki był zawołanym myśliwym. Za jego czasów lasy nad Pilicą znowu stały się areną wspaniałych łowów. W 1945 r. pałac myśliwski został doszczętnie spalony.
Niewiele pamiątek łowieckiej przeszłości przetrwało w Spale. Należy do nich pomnik żubra naturalnej wielkości. Do I wojny światowej znajdował się na terenie rezydencji carskiej w Białowieży. Powrócił do Polski w latach 20. ubiegłego wieku i dzięki staraniom prezydenta Mościckiego stanął na cokole przed pałacem w Spale. Budynku dziś nie ma, ale żubr ocalał.
W uroczysku leśnym "Grzybek", na wschód od miejscowości, blisko wysokiego brzegu zakola Pilicy warto zobaczyć wysoką piramidę z głazów, zwana Grotą św. Huberta. Zbudowano ją ponoć w miejscu, gdzie car Aleksander III upolował pierwszego jelenia w lasach spalskich (współrzędne geograficzne Groty św. Huberta: N51°32`04,2" E20°09`27,6").