Obecny pałac wzniesiony został około 1824 roku przez ówczesnych właścicieli tych ziem - rodzinę Sokołowskich herbu Pomian. Potwierdzeniem własności jest inwentarz dóbr smólskich z tego okresu. Kolejnym właścicielem rezydencji został Piotr Pius Mielęcki, którego żona pochodziła również z rodziny Sokołowskich. Do wybuchu I wojny światowej pałac jeszcze dwukrotnie zmieniał właścicieli, ale zawsze byli to ludzie w jakiś sposób powiązani z rodem Sokołowskich, który od XVIII wieku zaliczany był do elity intelektualnej i politycznej Kujaw.
I wojna światowa, a raczej stoczona tu bitwa w listopadzie 1914 roku, była przyczyną pożaru pałacu. Ogień dość mocno uszkodził mury budowli niszcząc bogate otynkowanie ścian. Trzy lata później zniszczoną posiadłość kupili Zygmunt i Joanna Olszowscy, którzy odrestaurowali pałac przywracając Smólskowi dawną świetność. Kolejna wojna sprawiła, że dobra smólskie znalazły się w granicach Rzeszy. Po przegranej, wycofujące się stąd wojska niemieckie obrabowały pałac i budynki folwarczne. To, co jeszcze zostało i tak później przepadło lub zostało zniszczone przez żołnierzy sowieckich.
Po wojnie teren wraz z budynkami stał się własnością Skarbu Państwa. Od 1956 roku w pałacu działała szkoła podstawowa. Jak większość takich obiektów i smólska rezydencja stopniowo niszczała. Wpisana razem z parkiem w 1985 roku do rejestru zabytków czekała na lepsze czasy. Losem pałacu zainteresowali się prywatni właściciele, którzy nabyli posiadłość w 2004 roku i gruntownie ją odrestaurowali.
Obecnie Smólsk znów wraca na salony i to nie tylko Kujaw. Wszystko to za sprawą organizowanych tu spotkań ze sztuką, które w formie malarskich plenerów przyciągają artystów i ludzi sztuki. Właściciele pałacu, zafascynowani polskim malarstwem rodzajowym i narodowym, zebrali już własną, bogatą kolekcję płócien pochodzących z XIX i pocz. XX wieku. W przyszłości chcą udostępnić swoje zbiory i część stylizowanych pomieszczeń pałacu do zwiedzania. Dopóki to nie nastąpi, skatalogowane obrazy zobaczyć można jedynie w albumie "Kolekcja smólska” autorstwa Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej.