Powyżej przełęczy Użockiej na terytorium Ukrainy, w miejscu gdzie Bieszczady Wschodnie oddzielają się od Zachodnich, na wysokości 889 m n.p.m. swoje źródła ma rzeka San. To największy karpacki dopływ Wisły, mający 443,4 km długości i zlewnię o powierzchni 16861, 3 kmkw., z czego 14,7 proc. leży na terenach Ukrainy. San na długości 150 km płynie przez tereny górskie: Bieszczady, Góry Sanocko-Turczańskie, 129 km przez tereny pogórzy, m.in.: Leskie, Bukowskie, Dynowskie i Przemyskie, a na odcinku 165 km przez równinne obszary wschodniej części Kotliny Sandomierskiej.
San jest rzeką górsko-nizinną z trzema dolinnymi odcinkami biegu. Środkowy odcinek to fragment od Leska do Przemyśla zaliczany do tzw. Krainy Brzany. W przeważającej części przepływa on przez tereny gmin należących do Związku Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego. Największymi dopływami na tym odcinku są Osława, Stupnica i Wiar. Bieg środkowy zaznacza się od przełomu rzeki przez Góry Słonne. Dolina poszerza się i rzeka częściej meandruje, mija Mrzygłód i Tyrawę solną, a potem Dobrą Szlachecką i wpływa na obszar Pogórza Dynowskiego. Jest to teren o łagodnych wzgórzach o wysokości od 350-450 m n.p.m. zbudowanych ze skał fliszowych, głównie z piaskowców i łupków, pociętych dolinami rzek i potoków karpackich. W rejonie Dynowa San skręca ku wschodowi meandrując wśród wzgórz dociera do Przemyśla. Jednym z charakterystycznych meandrów tego odcinka doliny jest stary meander i góra zakolowa w rejonie Dubiecka.
Walory krajobrazowe doliny Sanu, szczególnie jej części górskiej i podgórskiej, maja wysoką rangę. Na szczególną uwagę zasługują przełomy w okolicach Słonnego, Wybrzeża, Iskani, Babic i Nienadowej. To one urozmaicają w znacznej części krajobraz. W dolinie Sanu można dostrzec terasy, czyli spłaszczenia występujące nad sobą stopniami, świadczące o kolejnych etapach zmian poziomu dna doliny. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą doliny Sanu w jej środkowym biegu są niezwykłe walory krajobrazowe, florystyczne i faunistyczne, które pozostają na długo w pamięci każdego, kto w ten rejon zawędruje. Z tego względu zasługują w pełni na szczególna ochronę, a zwłaszcza rzeka San, stanowiąca oś regionalnego systemu przyrodniczego.