Alpejskie krajobrazy
Tatrzański Park Narodowy, zaliczany do największych w Polsce, chroni jedyny w kraju fragment gór o krajobrazie alpejskim, czyli wysokogórskim. Jego najbardziej charakterystyczne elementy to: skaliste ostre granie szczytów, doliny zawieszone, polodowcowe misy (kotły) jezior górskich (np. Morskiego Oka, Czarnego Stawu, stawów w Dolinie Pięciu Stawów), potoki, siklawy, czyli wodospady, liczne jaskinie (ponad 650!) i skałki. Urodę Tatr trudno przecenić. Piękne rozległe panoramy dające poczucie wolności i zachwycają o każdej porze roku. W porównaniu z nimi niziny wydają się monotonne i oczywiście płaskie.
Na uwagę zasługuje także niezwykle bogata szata roślinna. Aż 89 spośród około 1000 tutejszych gatunków roślin występuje wyłącznie w Tatrach. W terenie dość łatwo można zaobserwować piętra roślinne powstałe z powodu zmieniających się wraz ze wzrostem wysokości warunków klimatycznych. Po piętrze pogórza, bardzo przekształconym przez wielowiekową działalność człowieka, do wysokości około 1250 m n.p.m. występują lasy i bory mieszane regla dolnego, w których powinny dominować jodły i buki. Duża domieszka, a czasem nawet dominacja świerka, to wynik ingerencji człowieka.
W runie, zachwycają kwitnące wiosną: żywiec gruczołowaty, wawrzynek wilczełyko oraz rzeżucha trójlistkowa. Na obrzeżach lasów bukowych występują: lilia złotogłów i kuszczyk rdzawoczerwony. W reglu górnym, sięgającym do około 1550 m n.p.m., niemal jednogatunkowe drzewostany tworzy świerk. Od górnej granicy lasu do 1800 m n.p.m. króluje kosodrzewina, natomiast do ok. 2200 m n.p.m. rozciąga się piętro hal.
Średnia temperatura roczna wynosi tam zaledwie -2°C, a śnieg zalega przeciętnie przez 215 dni w roku. Charakterystyczną roślinność alpejską tworzy aż 360 gatunków w zbiorowiskach muraw wysokogórskich czy traworośli. Jeszcze wyżej, w piętrze turni obejmującym najwyższe szczyty, średnia temperatura roczna wynosi już tylko -4°C, a śnieg zalega przez 290 dni. W tych surowych warunkach rośnie aż 120 gatunków roślin. Roślinnym symbolem Tatr jest szarotka alpejska, pochodząca z Azji i jak większość tatrzańskich endemitów rosnąca powyżej granicy lasu, najczęściej w piętrze alpejskim (hal).
Świat zwierząt nie jest tak bogaty jak roślin, liczy zaledwie ok. 170 gatunków. Jego najbardziej znanymi przedstawicielami są świstak i kozica. W Tatrach pojawiają się także niedźwiedzie pokonujące trasy dostępne tylko dla taterników. Turyści powinni się trzymać od nich jak najdalej!