Pierwszym ewangelikiem łowickim był kalwin Stanisław Murmelius, który za zgoda prymasa Jakuba Uchańskiego prowadził drukarnię w Łowiczu. Do upadku I Rzeczypospolitej wobec innowierców obowiązywał zakaz osiedlania się w mieście. Wraz z włączeniem miasta do zaboru pruskiego w Łowiczu zamieszkało pierwszych 15 ewangelików. Kolonie ewangelickie powstały również w okolicznych wioskach. Napływ dużej liczby wyznawców luteranizmu spowodował potrzebę zapewnienia domu wspólnej modlitwy. Pierwsze nabożeństwa odbywały się w kościele pobernardyńskim, w okresie Królestwa Polskiego w domach prywatnych. W 1836 r. zapadła decyzja o powstaniu parafii w Łowiczu (wcześniej funkcjonującej jako filia w Wiskitkach).
Projekt budowy kościoła przygotował Jan Łuczaj w 1836 r. Poświęcenie kamienia węgielnego odbyło się 11.10.1838 r. na placu u zbiegu ulicy Podrzecznej i Browarnej. Modyfikacje w elewacji budowli wprowadził Henryk Marconi. Poświęcenie kościoła odbyło się w listopadzie 1839 r. Kościół został odnowiony w 1913 r. i po zniszczeniach I wojny światowej.
Jest to kościół murowany, wzniesiony na planie prostokąta, posiadający oryginalna fasadę z monumentalnym sześciokolumnowym portykiem ze stiukowym Okiem Opatrzności w tympanonie. Uwagę zwraca portal wejściowy z nadprożem, wspartym na dwóch konsolach, ozdobionych liśćmi akantu. Między oknami w elewacjach bocznych znajdują się stiukowe wieńce liści laurowych ze wstęgami. Warto zwrócić również uwagę na stojącą obok kościoła murowaną dzwonnicę, pochodzącą z 1866 r. Kościół w 1991 r. kupił artysta malarz Andrzej Biernacki i stworzył galerię Browarna.
Po przeciwnej stronie ul. Browarnej usytuowana jest dawna plebania, obecna kaplica ewangelicko-augsburska wzniesiona w 1856 r. Wcześniej w budynku na piętrze znajdowało się mieszkanie pastora, niżej mieściła się szkoła i mieszkanie nauczyciela.
Autor: Zdzisław Kryściak