Znajdujący się we wsi Jarantowice dawny kościół ewangelicki, będący w rękach zboru ewangelickiego do 1945 roku, jest niewątpliwie jednym z ciekawszych budynków sakralnych w Polsce. Jego pochodzenie datuje się na XVI wiek, ale niektórzy historycy, czy znawcy regionu kujawsko -pomorskiego, twierdzą, iż może pochodzić nawet z XV wieku.
Budynek pierwotnie należał do protestantów i przez nich też prawdopodobnie został wzniesiony. Budowla jest zbudowana z drewna, z ociosanych modrzewiowych bali połączonych ze sobą na tzw. zamek węgłowy prosty, z ostatkami (elementami drewnianych bali wystających poza lico ścian), na kamiennej podmurówce. Bryła kościoła została wzniesiona na planie prostokąta, przekryta dachem dwupołaciowym pokrytym strzechą z trzciny. To pokrycie dachowe świątyni czyni ją jedną z ciekawych budowli sakralnych w Polsce, ale też może ewenementem wśród zachowanych ogolnie świątyń, zwłaszcza o konstrukcji drewnianej.
Według znawców regionu, czy też historyków, konstrukcja dachowa świątyni należy co najmniej do unikatowych. Zatem można domniemywać, że konstrukcją dachową może być dach krokwiowy o rozpiętości do ok. 8-9 metrów, ponieważ w przypadku innych konstrukcji dachowych - np. płatwiowo-kleszczowa byłaby zbyt skomplikowana jak na tamte czasy, zaś konstrukcja sochowa zbyt prymitywna (można ją jeszcze dziś spotkać w niektórych starych drewnianych chałupach, albo tylko w skansenach). Nie wydaje mi się, by szerokość bryły kościoła była większa od wspomnianej rozpiętości belek stropowych. Między krokwiami wykonano konstrukcję tzw. sklepienia nagiego zbliżonego do kolebkowego ( można rzec, zapożyczonego z budownictwa murowanego ). Sklepienie zostało wykonane z listew w formie tzw. krążyn, a w dwóch miejscach wzmocniono je (ściągnięto) dwoma belkami (ściągiem).
Pierwotnie świątynia przypuszczalnie nie posiadała wieżyczki, którą prawdopodobnie wykonano po pierwszym rozbiorze Polski. Została zbudowana również z drewna, o konstrukcji szkieletowej, z nieco węższych bali usztywnionymi tzw. zastrzałami. Wieża została przekryta niskim dachem wieżowym pokrytym blachą ocynkowaną.
Wnętrze kościoła jest jednonawowe ( jednoprzestrzenne), z przedsionkami, zakrystią, do której prowadzą proste, deskowe drzwi ze starym zamkiem, który podobny można spotkać m. in. w Mikołowie, w starym kościele późnogotyckim pw. Matki Boskiej Śnieżnej i Św. Wojciecha( województwo śląskie).
28.10.1989 roku dawny kościół ewangelicki w Jarantowicach został poświęcony przez bpa Mariana Przykuckiego, otrzymując za swego patrona Św. Ojca Maksymiliana Marię Kolbego.