Parafialna nekropolia w Górze koło Inowrocławia usytuowana jest na przykościelnym wzgórzu. Zachowały się na niej ciekawe, dziewiętnastowieczne nagrobki zacnych rodzin ziemiańskich. Najstarszy datowany jest na rok 1810 r. Na wielu można odczytać ciekawe inskrypcje, jak choćby ta: „Kazimiera z Jaczyńskich Łyskowska, właść. Pławinka, dama krzyża <<Pro Ecclesia et Pontifice>>, wzór Polki i obywatelki, dobrodziejka ubogich”. Do najbardziej rzucających się w oczy należy tu bez wątpienia zwieńczony przekrzywionym, żeliwnym krzyżem, stożkowy grobowiec Zawadzkich i Czaykowskich. Niezbyt dużą i trochę już obtłuczoną piramidę ozdabiają kamienne, rzeźbione tablice inskrypcyjne poświęcone dawnym właścicielom majątków Łąkocin i Góra - Antoniemu Zawadzkiemu herbu Jastrzębiec i jego żonie Eleonorze z Wiernikowskich oraz ich córce Annie z Zawadzkich i jej mężowi „ozdobionemu krzyżem Virtuti Militari” Piotrowi Czaykowskiemu herbu Ślepowron – kapitanowi wojsk polskich. Dość blisko kościoła znajduje się pomnik jego fundatora, szambelana i ziemiania Józefa Kościelskiego.
Na osi głównej alei, niemal na granicy cmentarza, wznosi się strzelisty obelisk ku czci piewcy Wielkopolski i „Meteora Młodej Polski” Stanisława Przybyszewskiego, który zmarł w pobliskich Jarontach w 1927 r. Początkowo pochowano go na tym samym cmentarzu w rodzinnej kwaterze Znanieckich i rozpoczęła się społeczna zbiórka pieniędzy na grobowiec „piewcy hymnu do nirwany”. Niestety, zebrane na ten cel środki zostały zdefraudowane przez brata Przybyszewskiego, Leona. Dopiero we wrześniu 1931 r. ciało przeniesiono do okazałego grobowca, w którym spoczywa do dziś.
Obszar cmentarza wpisano w 2010 r. do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego.