Kościół był budowany w latach 1797 -1800, aczkolwiek wzmianki o obecności kościoła sięgają XV wieku, wtedy w tym miejscu był kościół drewniany. Z tego kościoła zachowały się dwie barokowe rzeźby umieszczone na balustradzie chóru. Na chórze zwraca uwagę ozdobne obramowanie z monogramem fundatorki kościoła Anastazji Sczanieckiej. W ołtarzu głównym umieszczono figury Św. Piotra i Św. Pawła. Witraże datowane są na początek XX w i pochodzą z Krakowa, gdzie zostały wykonane przez Stefana Matejkę (uczeń Jana Matejki).
Do kościoła przylega wieża, w której w 1983 roku odnaleziono testament Emilii Sczanieckiej. Testament ten po sporządzeniu odpisu, ponownie został zamurowany w wieży. W zewnętrznych ścianach znajdują się epitafia Anastazji Sczanieckiej, wnuka Stanisława oraz proboszcza ks. Józefa Starczewskiego, który zginął w obozie w Dachau w 1942 roku.