Wieża ratusza głogowskiego o wysokości 80,35 m jest obecnie najwyższą wieżą ratuszową na Śląsku oraz drugą w Polsce, po wieży ratusza gdańskiego. Jest o 13 cm niższa od pierwowzoru, który powstał w 1720 r. Wtedy też zamontowano na wieży zegar z głogowskiej fabryki zegarów Carla Weissa. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mechanizm tego zegara zdobył złoty medal za innowacyjność podczas Światowej Wystawy w Wiedniu w 1873 r. Znany obecnie wygląd wieży nadano w latach 30. XIX w. Wieża jak i głogowski ratusz nie przetrwały apokalipsy miasta, jaką przyniosły ostatnie dni II wojny światowej i oblężenie Twierdzy Glogau. Obiekt został niemal całkowicie zniszczony. Pozostałości wieży zostały wysadzone w powietrze i rozebrane w latach 60. XX w. Do dziś zachowały się jedynie przyziemne elementy wieży – fragmenty fundamentu oraz parteru.
Pierwsze działania zmierzające do odbudowy ratusza i wieży podjęto w 1984 r., jednakże wieżę zrekonstruowano dopiero w pierwszej połowie lat 90. równolegle z pracami przy odbudowie całego gmachu ratusza. Na wieży zamontowano również zegar, którego tarcza ma średnicę 3,55 m. Uroczyste założenie hełmu na szczycie wieży w 1995 r. oraz odegranie po raz pierwszy w historii polskiego hejnału miasta Głogowa było zwieńczeniem tej kosztownej i wieloletniej inwestycji.
Na wysokości 47,07 m znajduje się obecnie taras widokowy, z którego rozpościera się panorama Głogowa, Wzgórz Dalkowskich i północnej części Ziemi Głogowskiej. Podczas wchodzenia na wieżę turyści mają również możliwość poznania historii miasta, podziwiając wystawę „Schody do historii”, której zamysł polega na tym, że począwszy od najdawniejszych dziejów miasta prezentowanych na parterze, wchodząc na kolejne piętra, sukcesywnie poznaje się coraz to nowsze fakty na temat Głogowa.