Właściwie bryła kościoła w Pawłowie nie wyróżnia się jakimiś rewelacyjnymi zdobieniami, czy detalami architektonicznymi, jednak jego położenie wzbudza zainteresowanie przyjezdnych, czy przejeżdżających przez tę małą miejscowość, położoną przy drodze DW 417 łączącą Racibórz z miejscowością Laskowice ( ok. 10 km od Prudnika w Opolskiem ).
Został wybudowany w miejscu kościoła drewnianego, pw. Matki Bożej, datowany na lata 1613-17, który w roku 1723 został przeniesiony do Raciborza, na którego miejscu dziś stoi wybudowany w latach 1723-36, w stylu barokowym, murowany kościół pod tym samym wezwaniem. Świątynia charakteryzuje się stylem neogotyckim. Jest murowana z cegły pełnej, klinkierowej, koloru ciemnoczerwonego. Posiada ceglane elewacje, nieotynkowane, z otynkowanymi blendami, szczególnie pod okapem w części absydy i ścian szczytowych w transepcie. Korpus świątyni jest jednonawowy, z jednoprzęsłowym transeptem, zamkniętym trójbocznie, z zakrystią od południowej strony budowli.
W części zachodniej widoczna jest czworoboczna, wysmukła wieża. Narożniki, podobnie jak w gotyku, wzmocnione są uskokowymi tzw. szkarpami. Okna zakończone są ostrymi łukami i w nawiązaniu do gotyku, są wąskie i często spotykane na elewacjach dla oświetlenia głównie nawy. Ściany szczytowe w transepcie są jakby „podkreślone” przez otynkowane blendy. Nad nawą główną, na kalenicy, unosi się czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę, zakończona wysmukłym hełmem piramidalnym. Portal wejściowy, stylizowany na gotyk, zakończony jest ostrymi łukami uskokowymi.
Nad wejściem, w elewacji frontowej, w bruździe widoczna jest figura św. Michała, z jego atrybutami, m. in.: mieczem i tarczą z napisem w języku łacińskim na tarczy: „Quis Ut Deus”-”któż, jak Bóg”. W czasie II wojny światowej, podobnie jak kilka okolicznych kościołów, ten pawłowski również został poważnie uszkodzony, który odrestaurowano w 1945 roku i stoi do dziś.