Od początku istnienia wsi, zmarłych obrządku wschodniego grzebano wokół świątyni. Pierwszą cerkiew ufundował w roku 1716 r. Mikołaj z Granowa Sieniawski, fundator wielu kościołów i kaplic. W 1784 roku wyszedł patent cesarski nakazujący urządzanie cmentarzy poza siedzibami ludzkimi. W Mołodyczu jednak przez kilka kolejnych lat co bardziej znamienitych mieszkańców dalej chowano wokół świątyni. Pozostałych grzebano na nowym cmentarzu, założonym na początku XIX wieku w odległości ok.100 metrów od cerkwi.
Od czerwca 1947 roku, po wysiedleniu wiernych wyznania greckokatolickiego parafia i cmentarz przestały funkcjonować. Warto zwrócić uwagę na fakt, że dokonywano na tym cmentarzu również pochówków rzymskokatolickich. Na przykład: kapłan greckokatolicki, który był na miejscu przygotowywał do pogrzebu zmarłego katolika bo do księdza było bardzo daleko.
Również w czasie tworzenia parafii rzymskokatolickiej na cmentarzu chowano zmarłych obydwu obrządków. W ostatnich latach cmentarz został gruntownie uporządkowany i ogrodzony.
Mołodycz leży na trasie Sieniawa-Lubaczów.