Pierwsza drewniana kaplica istniała już w poł. XVII w. (pierwsza wzmianka pochodzi z 1677 r.). W 1 poł. XVIII w. uległa zniszczeniu. Odbudowano ją w 1746 r. i przetrwała do 2 poł. XIX w. W 1872 r., w jej miejsce wybudowano nowy, neogotycki budynek z czerwonej cegły. Wyposażenie kaplicy pochodzi głównie z XVIII w. Najstarszym obiektem jest obraz św. Walentego w ołtarzu głównym z XVII w.