Świątynia pochodzi z połowy XIV w., początkowo miała konstrukcję szkieletową, od zachodu dobudowano drewnianą wieżę. Po 1945 r. uległa dewastacji, została odbudowana w latach 80. XX w.
Z dawnego wyposażenia ocalały tylko cztery kamienne płyty nagrobne (XVII i XVIII w.). Oryginalne są też napisy wyryte na pięciu cegłach wschodniej ściany kościoła.