Dwór ten, a właściwie dom administratora folwarku wchodzącego w skład dóbr ordynacji opinogórskiej, wybudowany został w II połowie XIX wieku. Przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to ordynatem opinogórskim był hrabia Edward Krasiński, areał folwarku wynosił niecałe 800 ha. Po II wojnie światowej, nieużywany, uległ dewastacji. Zajęty później przez miejscowe gospodarstwo rolne został wyremontowany. Od 1997 roku, zamieszkany jest przez kilka rodzin.
Budynek ma charakter neorenesansowy, wyglądem zewnętrznym przypomina typową przeciętną siedzibę ziemiańską. Parterowy, częściowo podpiwniczony, wzniesiony na planie odwróconej litery T. Zbudowany z cegły, boniowany na narożach. Pośrodku elewacji frontowej wysunięta do przodu niewielka sionka, do niedawna ujęta dwoma toskańskimi pilastrami. Dachy: cztero- i dwu-spadowy. Swego czasu dwór posiadał trzy attyki nad elewacją frontową: w narożach wschodnim i zachodnim oraz nad gankiem. Do dnia dzisiejszego zachowała się jedynie attyka wschodnia. Wewnątrz budynku układ pomieszczeń dwutrakowy, zaś w części środkowej trzytrakowy.
Z dawnego parku pozostało kilka drzew, rosnących na północnym brzegu malowniczego stawu.