Na niewielkim wzniesieniu nad rzeką Supraśl, praktycznie w centrum Gródka znajduje się miejsce zwane Górą Zamkową. Prawdopodobnie na przełomie wieków XI i XII w tym miejscu, po zachodniej stronie rzeki Sprząśli - dzisiaj Supraśli - zbudowano pierwszy gród obronny. Ceramika znaleziona na tym terenie datowana jest na XIII wiek.
Pierwszym zapisanym w historii właścicielem tych terenów i grodu był Jan (Iwan) Chodkiewicz. Dobra te otrzymał z rąk polskiego króla Kazimierza Jagiellończyka w drugiej połowie XV wieku za udział w wojnie z Krzyżakami (bitwa pod Chojnicami 1466 r.). Spadkobierca, syn Aleksander Chodkiewicz herbu Kościesza, pod koniec XV wieku jako właściciel tych ziem zbudował tutaj zamek konstrukcji drewnianej. Następnie sprowadził z Ławry Pieczerskiej z Kijowa mnichów, fundując im klasztor.
Cerkiew klasztorna pw. Jana Teologa zbudowana w 1498 roku znajdowała się na terenie grodu chrześcijaństwa na ziemi gródeckiej. Dwa lata później zakonnicy przenieśli się w głąb puszczy (dzisiejsze miasteczko Supraśl), zaś cerkiew pełniła najpierw rolę świątyni zamkowej, a po śmierci fundatora - parafialnej. Sam zamek, będąc budowlą drewnianą, z czasem przestał pełnić większą rolę, a wraz ze zmianami właścicieli zniknął i do dziś nie doczekał się rekonstrukcji.