Jan Cholewa (7.12.1920 - 1.10.1966) mieszkaniec Ustronia - pilot, harcmistrz. Mając niespełna 19 lat zgłosił się na ochotnika do wojska i jako żołnierz 3 Pułku Strzelców Podhalańskich wziął udział w kampanii wrześniowej. Następnie poprzez Rumunię i Francję 22.06.1940 r. dostał się do Anglii gdzie odbył szkolenie pilotażu w brytyjskich ośrodkach RAF. Po odbyciu szkolenia 1.12.1942 r. został przydzielony do polskiego 300 Dywizjonu Bojowego "Ziemia Mazowiecka", następnie odbywał loty w 1586 Eskadrze do Zadań Specjalnych w ramach której odbywał między innymi loty nad Warszawę z zaopatrzeniem dla powstańców po wybuchu powstania warszawskiego.
Zasiadał za sterami halifaksa, amerykańskiego bombowca B-24 Liberator oraz sterował transportowym Warwickiem. Podczas II wojny światowej odbył w sumie 110 misji bojowych spędzając w powietrzu około 1160 godzin. Został odznaczony: Krzyżem Srebrnego Orderu Wojennego Virituti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Distinguished Flying Cross. Po powrocie do kraju w 1947 r. zamieszkał w rodzinnym Ustroniu. Do 1956 r. był represjonowany przez miejscową bezpiekę.
W Ustroniu organizował harcerstwo oraz - nie zrywając z lotnictwem - działał w bielskim Aeroklubie. Dla upamiętniego tego niezwykłego człowieka z inicjatywy mieszkańców 8.11.1997 r. wzniesiony został pomnik Jana Cholewy. Pomnik składający się z blachy połączonej nitami oraz umieszczonym pośrodku śmigłem nawiązuje do jego wojennej, lotniczej przeszłości. Po lewej stronie śmigła widnieje popiersie pilota Jana Cholewy natomiast po prawej wypisane zostały jego odznaczenia i ordery oraz oznaka pilota - orzeł w locie trzymający w dziobie złoty wieniec laurowy.