Miasto korzysta w pełni z walorów pięknego położenia nad jeziorem Oleckie Wielkie. W sezonie letnim warto odwiedzić miejscową plażę i efektowne molo. Na jego końcu znajduje się wysoka drewniana skocznia, której konstrukcja pochodzi z początku lat 30. XX w. Wokół jeziora poprowadzono "Wiewiórczą Ścieżkę" - atrakcyjny szlak spacerowy o charakterze edukacyjnym. Jezioro Oleckie Wielkie skrywa w swoich wodach skarby czekające na odnalezienie. Od sierpnia 1914 r. leży gdzieś na jego dnie pancerna kasa miejska, a z czasów ostatniej wojny pochodzi inny możliwy cel podwodnych poszukiwań - wrak niemieckiego samolotu.
W pobliżu kąpieliska znajduje się miejski zespół sportowy: stadion, pływalnia i korty tenisowe. Sąsiadują z parkiem miejskim, który do 1945 r. nosił nazwę Parku Hindenburga. Centralnym obiektem jest w nim pochodzący z 1927 r. pomnik-mauzoleum poświęcony żołnierzom niemieckim poległym w czasie bitew mazurskich toczonych w okolicy Olecka w 1914 r. Pomnik ma kształt monumentalnej półrotundy z arkadowymi otworami. Góruje nad okrągłym placem, z którego do mauzoleum prowadzą efektowne schody. Wysokie wieżyce z mieczami na płaszczyznach ścian nadają całości założenia wygląd nawiązujący stylem do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Budulcem, który posłużył do wzniesienia obiektu, były wyłącznie solidne bloki kamienne. Olecka półrotunda była jednym z okazalszych pomników poświęconych żołnierzom I wojny światowej, jakie postawiono w Prusach Wschodnich. Uroda jej nieco ciężkawej architektury wielu zachwyca.
Z pewnością miejsce ma wyjątkowy "klimat". Wystarczy stanąć u stóp kamiennego denkmalu, spojrzeć na masywne kamienne miecze, by sobie wyobrazić, jak wyglądało to miejsce wieczorem, w blasku pochodni trzymanych przez tłum mężczyzn w brunatnych mundurach. Gromki śpiew marszowych pieśni i ramiona uniesione ku górze... W latach 30. XX w. takie miejsca w Prusach często służyły propagandowym wiecom w starogermańskim stylu, organizowanym na chwałę niemieckiego oręża i dla podgrzania wojennej histerii.