W tej uroczej miejscowości wypoczynkowej z bogatą historią, jaką jest Spała, niemal w samym jej centrum znajduje się staw o nazwie Spała. Jest to jeden z pięciu zbiorników wodnych na rzece Gać (źródło Tarnowska Wola 186 m n.p.m.). Jego powierzchnia wynosi około 3,7 ha z ujściem do rzeki Pilicy.
Staw jest miejscem rekreacyjnym, a także ulubionym miejscem wędkarzy ze względu na różnorodność znajdujących się w nim ryb, takich jak np. szczupak, okoń, lin, karp. Spalski staw oprócz swoich walorów rekreacyjnych i przyrodniczych ma swoją ciekawą historię związaną z młynarską rodziną Spałów. Niedaleko ujścia, gdzie Gać wpada do Pilicy, na przełomie XVII i XVIII w. znajdował się drewniany młyn, którego właścicielem był Bartłomiej Spała. Interes po ojcu przejął jego syn Marcin, który to przy młynie uruchomił warsztat przemysłowy zajmujący się obróbką sukna (folusz). Następnym właścicielem, po tragicznej śmierci Marcina Spały (około 1820 r. utopił się w rzece), został jego syn Kacper, który przy młynie otworzył tartak napędzany kołem wodnym. Nadszedł rok 1884, Spałowie musieli opuścić zajęte tereny ze względu na budowę rezydencji myśliwskiej dla cara Aleksandra III. Czego do dziś pamiątką z tamtego okresu jest m.in. budynek hydroelektrowni z zaporą przy stawie.
W latach 70. XX w. na zbiorniku rzeki Gaci utworzono kąpielisko, którego dziś pozostałością są dwa, betonowe, płytkie zbiorniki (obecnie miejsce odpoczynku kaczek :) ). Znajdował się również drewniany pomost łączący dwa brzegi zbiornika (dziś wystające z wody drewniane pale). Na przełomie 2014/2015 roku wzdłuż brzegu zbiornika utworzono deptak z ławkami.
Aktualizacja artykułu: W latach 2016-2017 oczyszczono zbiornik rzeki z 60 cm warstwy mułu. Zlikwidowano całkowicie dawne betonowe kąpielisko z czasów PRL. Odbudowano drewniany pomost łączący brzegi stawu. Przebudowany został jaz oraz wymienione zostały urządzenia hydrotechniczne. Ręczny mechanizm służący do podnoszenia i opuszczania zasuw jazu został zdemontowany i wyeksponowany przy mostku. Mechanizm został zamontowany na jazie ok. 1900 r. i dziś stanowi zabytek dawnej techniki.
Informacja: Część zdjęć załączonych do artykułu jest już archiwalna.