Historia polskiego pingponga można rzec, że rozpoczęła się w 1902 r. Wówczas to w dzienniku "Kurier Warszawski" ukazała się informacja: "...ping-pong, nowa gra pokojowa w piłkę - tenis pokojowy, grany na stole...wynaleziony w Anglii...". W Łodzi po raz pierwszy tę grę pokazał w 1912 r. niemiecki fabrykant Georg Lewenstein, jednak nie została ona przyjęta z entuzjazmem.
Do zabawy w tenisa stołowego powrócono po I wojnie światowej i stawała się ona co raz bardziej popularna. Powstawały w Polsce pierwsze Okręgowe Związki Pingpongowe (w Łodzi w 1928 r.). 2 listopada 1931 r. w niepozornej dziś kamienicy przy ul. Rewolucji 1905 r. nr 42 (d. ul. Południowa), w mieszkaniu adwokata Stanisława Jakobsona ukonstytuowały się pierwsze władze Polskiego Związku Tenisa Stołowego. Wydarzenie to upamiętnia pamiątkowa tablica znajdująca się na elewacji kamienicy odsłonięta 19. października 2012 r.
Informacja:
Adwokat Stanisław (Szaja) Jakobson był współzałożycielem i późniejszym sekretarzem Polskiego Związku Tenisa Stołowego. Zginął w obozie Auschwitz-Birkenau.
Kamienica wraz z oficynami została wzniesiona w roku 1904 dla Noecha Jakobsona, według planów architekta Piotra Brukalskiego.