Tyś jest jezioro moje
ja jestem twoje słońce,
światłami ciebie stroję,
szczęście moje szumiące.
Trzciny twoje pozłacam.
Odchodzę. I znów wracam
(K. I. Gałczyński Kronika olsztyńska)
Ponaddwudziestokilometrowej długości łuk wody rozcinający lasy Puszczy Piskiej porównywany bywa do jeleniego łba. Głową jest zatoka Zamordeje Wielkie, a rogi sięgają Rucianego i Wiartla. Nidzkie jest jeziorem typu rynnowego; dość głębokim (maksymalnie 24 m) i o wysokich brzegach. Zapach sosnowej żywicy zmieszany z aromatem poziomek niesie się daleko po wodzie, zachęcając do przybicia do lądu. W tak urokliwej atmosferze można spędzić niejedno popołudnie na wędkowaniu. Najbardziej oczekiwanym trofeum są dorodne szczupaki i węgorze.
Jezioro Nidzkie leży na Szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, ale nawet w szczycie sezonu okolica jest wyjątkowo spokojna. Większa część jeziora jest objęta strefą ciszy. Nie wolno tu używać hałaśliwych silników ani głośno odtwarzać muzyki. Nawet statki białej floty zapuszczają się tylko na północny kraniec jeziora. Na całej długości brzegu leży tylko jedno miasto - Ruciane-Nida oraz dwie większe wsie - Krzyże i Karwica. Stare mazurskie osady zostały w latach 60. ubiegłego wieku odkryte przez warszawiaków i są obecnie popularnymi letniskami. Krzyże ukochała sobie artystyczna bohema; ślady spędzanych tutaj wakacji można znaleźć między innymi w piosenkach Agnieszki Osieckiej.
Chyba największym miłośnikiem opisywanego zakątka był jednak Konstanty Ildefons Gałczyński. Poeta trafił do stojącej na wysokim brzegu jeziora Nidzkiego leśniczówki Pranie pod koniec swego życia. Pokochał to miejsce i spędził tu kilka kolejnych letnich sezonów. To właśnie w Praniu powstały jego najpiękniejsze wiersze, między innymi Kronika olsztyńska. Ich fragmenty można przeczytać na ścianach muzeum mieszczącego się w leśniczówce. Chociaż aby dotrzeć do tego miejsca, trzeba przejechać bądź przejść kilka kilometrów leśnych bezdroży, chętnie zaglądają tu miłośnicy poezji i muzyki. Latem w niedzielne przedpołudnia na polanie przed budynkiem odbywają się koncerty. Repertuar jest bardzo zróżnicowany, ale zawsze świetnie pasuje do poetyckiej atmosfery leśniczówki.
Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Praniu
tel. 0-87-425-62-48
www.lesniczowkapranie.prv.pl