Małujowice, miejscowość w gminie Skarbimierz, w powiecie brzeskim, leży przy drodze krajowej nr 39, niedaleko autostrady A4. Pod Małujowicami 10 kwietnia 1741 r., rozegrała się słynna bitwa z okresu I wojny śląskiej, pomiędzy Austriakami, a Prusakami, którzy zapragnęli przyłączenia austriackiego wtedy Śląska, do Prus.
Młody wtedy król Prus, Fryderyk II Wilhelm, wraz z feldmarszałkiem von Schwerina stawili czoło amii austriackiej dowodzonej przez feldmarszałka von Neipperga. Pruski monarcha nie wykorzystał możliwości zaskoczenia przeciwnika, co spowodowało atak austriackiej konnicy, która ominąwszy atak grenadierów, rozbiła prawe skrzydło pruskiej armii, która, w popłochu, zaczęła opuszczać miejsce bitwy. Znajdował się tam również Fryderyk II, którzy po namowie von Schwerina, opuścił bitwę i skierował się w stronę Opola. Feldmarszałek, widząc nieudolność dowódczą króla, sam podjął się dowodzenia, co sprawiło, że ponownie sformował bojowe szyki wśród grenadierów i piechoty. Prusacy z dużym impetem zaatakowali armię von Neipperga. Wolno odpierający atak Austriacy, nie poradzili sobie z ciągłym ostrzałem, co sprawiło, że odtrąbiono sygnał do odwrotu.
W bitwie zginęło ok. 4,7 tys. Prusaków oraz ok. 4,5 tys. żołnierzy austriackich. Bitwa ta była początkiem kilkuletniej wojny, która miała zakończyć się prawie dwustuletnim panowaniem Prusaków na terenie Śląska. Bitwa miała też znaczenie polityczne, gdyż potwierdziła militarne aspiracje Prus do roli mocarstwa w Europie. Kilka dni po niej Fryderyk II, kazał zbombardować bezbronny wówczas Brzeg, gdzie zniszczono wtedy znaczną część miasta. Rok później we Wrocławiu 11 czerwca 1742 r. podpisano układ pokojowy, który zakończył I wojnę śląską. Obecnie bitwę upamiętnia pamiątkowa tablica informacyjna, znajdująca się obok kościoła św. Jakuba w Małujowicach.