Miejsce to znane jest przybywającym licznie pielgrzymom z niemal całej Polski. W 1605 r.z fundacji dawnych właścicieli wsi, Anny i Łukasza Rudzowskich, na wzgórzu Grodzisko wybudowano drewniany kościół. Oddano go pod opiekę i sprawowanie posług kapłańskich karmelitom z bydgoskiego konwentu. Kościół spłonął w 1612 r., ale już 6 lat później na przeciwległym wzgórzu u stóp Grodziska stanęła druga świątynia, wybudowana przez karmelitów. Była wielokrotnie przebudowywana, więc jej dzisiejsza murowana bryła w niczym nie przypomina pierwotnej drewnianej.
Rzesze pielgrzymów do oborskiego sanktuarium przyciąga wyrzeźbiona z lipowego drewna XIV-wieczna pieta, słynąca cudami licznych uzdrowień. Figurę koronował w 1976 r.kardynał Stefan Wyszyński. Imponująco przedstawia się także urządzona na dużej powierzchni Droga Krzyżowa.
Obok klasztornych zabudowań na wzgórzu znajduje się cmentarz z bardzo interesującymi kaplicami grobowymi rodzin szlacheckich, a także XIX-wieczne, dwupiętrowe katakumby. W jednej z ich komór w czasie II wojny światowej ukryto cudowną figurę, chroniąc ją przed wywiezieniem do Rzeszy.
Najważniejsze uroczystości odbywają się w Oborach 16 lipca (główny odpust) - w dniu Matki Bożej Szkaplerznej, 15 sierpnia - w święto Wniebowzięcia NMP oraz 15 września - w święto Matki Bożej Bolesnej.