Major Hieronim Dekutowski ps. Zapora urodził się w Tarnobrzegu 24 września 1918. Był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, oficerem Armii Krajowej, cichociemnym oraz kawalerem orderu "Virtuti Militari”. Po klęsce wrześniowej jako 20-latek przedostał się do Francji gdzie walczył w szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych, a po jej kapitulacji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii i wcielony do plutonu czołgów 3 Baonu I Brygady Strzelców.
W Anglii został skierowany do ośrodka szkoleniowego cichociemnych gdzie przyjął pseudonim „Zapora”, po czym w nocy z 16 na 17 września 1943 został przerzucony na teren Polski. Podjął działania zbrojne na terenie Inspektoratu AK Zamość a następnie stanął na czele Kedywu Inspektoratu Lublin-Puławy. Na początku 1945 roku już jako major dowodził wszystkimi oddziałami leśnymi w okręgu lubelskim. Po ogłoszeniu amnestii przez komunistów w lutym 1947 roku, Hieronim Dekutowski zaprzestał prowadzenia akcji zbrojnych i w czerwcu tego roku się ujawnił.
Będąc zagrożonym, wraz z towarzyszami broni podjął nieudaną próbę ucieczki poza granice kraju. 16 września 1947 wszyscy zostali zatrzymani przez Służbę Bezpieczeństwa. Hieronim Dekutowski przeszedł prawie sześciomiesięczny okres przesłuchań i tortur w więzieniu UB na Rakowieckiej w Warszawie po czym wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 września 1948 roku, został skazany na siedmiokrotną karę śmierci. Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok wykonano 7 marca 1949 a miejsce jego pochówku zostało ustalone dopiero w roku 2012. Szczątki Hieronima Dekutowskiego ps .Zapora odnaleziono na kwaterze "Ł” Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie.
W Tarnobrzegu,mieście Jego urodzenia, w roku 1998 postawiono głaz pamięci Zapory. Znajduje się przy ulicy jego imienia.