Od początku XV wieku we wsi stał drewniany kościół p.w. św. Ducha. Pod koniec XVIII wieku kościół ten zniszczony został przez pożar. W tym czasie w niedalekiej Bochni doszło do kasaty konwentu bernardynów a drewniany kościół należący do klasztoru został sprzedany na licytacji w 1793 r. Rok później tj. W 1774 r. kościół przeniesiono do Krzyżanowic gdzie został odbudowany.
Kościół p.w. św. Joachima jest kościołem wzniesionym na planie prostokąta, jednonawowym, drewnianym, konstrukcji zrębowej. Świątynia nakryta jest dwuspadowym gontowym dachem z baniastą wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Do kościoła od północy dobudowana została murowana zakrystia. Wyposażenie świątyni obejmuje między innymi: trzy XIX – to wieczne ołtarze, ambonę z płaskorzeźbami czterech ewangelistów, późnogotycką kamienną chrzcielnicę z XVI wieku oraz trzy krucyfiksy barokowe z przełomu XVIII i XIX w.
W ołtarzu głównym umieszczona jest płaskorzeźba św. Joachima z początku XX wieku – patrona świątyni, natomiast w ołtarzach bocznych obrazy: w lewym Serca Pana Jezusa, w prawym Matki Bożej z Dzieciątkiem w srebrnej sukience i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
Obok kościoła usytuowana jest drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej i nakryta czterospadowym dachem gontowym. Dzwonnica ta wykonana prawdopodobnie w 1601 r. została wraz z kościołem przeniesiona w 1794 r. i ustawiona w obecnym miejscu.