Jak sama nazwa mówi "Biskupie domki" na Karolewie związane są z osobą biskupa Wincentego Tymienieckiego. Z jego inicjatywy powstało Towarzystwo Budowy Domów Robotniczych. Przy pomocy miejscowych przemysłowców zamierzał zrealizować swój pomysł na poprawę warunków mieszkaniowych robotników. Dobrowolne opodatkowanie w kwocie 1 złotówki, od każdego zatrudnionego w fabryce robotnika, dało kwotę 500 tys. zł. powiększoną o darowizny, oraz 876 tys. zł. pożyczki z Banku Gospodarstwa Krajowego.
Nabyto plac z ogrodem od Leona i Matyldy Plihalów przy ul. Wileńskiej 26/28. Konkurs na projekt osiedla wygrał arch. Wiktor Gëssler z biura Łódzkiej Elektrowni. Wykonawcami zostały firmy budowlane "Trud" i "Żelazobeton". 24 kwietnia 1928 r. podpisano umowę na budowę pierwszego w Polsce nowoczesnego osiedla mieszkaniowego, którego budowę prowadził inż. Kotowicz. Przewodniczącym Towarzystwa Budowy Domów Robotniczych został Alfred Biederman. W zamierzeniach koszt każdego domku miał wynieść 17 tys. zł. Mieszkańcy mieli tę kwotę spłacać w miesięcznych 30 - złotowych ratach, plus 3000 zł. płatne z góry.
Idea biskupa W. Tymienieckiego nie została zaakceptowana przez grono kapitalistów. Żużlobeton użyty do budowy okazał się nietrwałym budulcem, co miało wyraz w popękanych ścianach niektórych domów. W dobie narastającego kryzysu, upadłości wielu fabryk oraz niedogodnych warunków spłat kredytu, w roku 1935 rozwiązano T.B.D.R. S. A. i zaprzestano dalszej budowy. W związku z tym osiedle zasiedlili w większości pracownicy Łódzkiej Elektrowni. Z planowanych 830 domków, wybudowano jedynie 98, posiadających 196 mieszkań. Stoją one przy ulicach, Wileńskiej, Wyspiańskiego i Chodkiewicza. Każdy domek posiadał ogródek o pow. 200 m², mieszkanie liczyło ok. 40 m².