W południowej części Stalowej Woli, przy dawnej, średniowiecznej, królewskiej wsi Pławo, w lesistym terenie nad rzeczką Jelnią powstał w XV wieku przysiółek młynarzy. W XVIII wieku nowy, murowany młyn wodny wybudował Krzysztof Chyła. Od tego czasu datuje się znaczny rozwój osiedla, które nazwę przyjęło od jego nazwiska.
W roku 1923 oddano do użytku wiernych murowaną kaplicę. Powstała ona z inicjatywy i majątku Ignacego Chyły przy wydatnej pomocy O. Hieronima Ryby (budowniczego kościołów w Rozwadowie i Woli Rzeczyckiej). W roku 1967 powołano tu drugą samodzielną parafię Stalowej Woli, którą erygował bp Ignacy Tokarczuk, który w roku 1990 poświęcił również kamień węgielny pod budowę kościoła. Zgodę na budowę kościoła po wieloletnich staraniach u komunistycznych władz uzyskano w roku 1982. Po dwudziestu latach od uzyskania zgody i " ułatwieniach " w budowie kościoła, jego konsekracji w roku 2003 dokonał bp Wacław Świerzawski.
Do kościoła wiodą schody przez mękę - symbol wieloletniej walki z komunistycznymi władzami o zgodę na budowę świątyni. Kościół jest budowlą murowaną, otynkowaną i dwuwieżową. Ta wyższa, z krzyżem, jest symbolem zwycięstwa Wiary nad tą niższą, nad wejściem tych, którzy za popełnione grzechy idą po wybaczenie. Witraże umieszczone w oknach kościoła przedstawiają wizerunki świętych oraz sceny z życia Matki Boskiej nawiązującymi do cząstek różańca. Ten kościół usytuowany jest przy drodze nr 77 na końcu Stalowej Woli, tuż przed Niskiem.