W 1921 r w miejscu dworu modrzewiowego został wzniesiony nowy, murowany z cegły dwór dla ówczesnego właściciela Władysława Staniszewskiego w stylu dworku polskiego.
Dwór został wybudowany na planie prostokąta z mieszkalnym poddaszem, który został pokryty łamanym blaszanym dachem. Dwór z przedniej części posiadał elewację dziewięcioosiową z trzyosiowym dwukolumnowym portykiem toskańskim wgłębno – wypukłym, nad którym znajdowała wstawka z półszczytem z eliptycznym oknem. Dwór posiadał boniowane naroża, profilowane opaski otworów okiennych oraz wydatny i profilowany gzyms koronujący. Na elewacji bocznej znajdowała się sionka z dodatkowym wejściem, natomiast tylna była siedmioosiowa z tarasem, wychodzącym na park z stawem.
W okresie II wojny światowej obiekt został zajęty przez okupanta i umieszczony w nim został posterunek żandarmerii niemieckiej i areszt. Obecnie dwór znajduje się w prywatnych rękach.