Pierwszy kościół w Suchej Psinie wzmiankowany był już w 1358 r. Wieś w owym czasie była zasiedlona przez frankońskich osadników, którzy przywieźli tutaj swojego patrona św. Jodoka. Wzniesiony kościół otrzymał więc jego wezwanie. W 1690 r. z uwagi na to, że stary kościół groził zawaleniem w 1690 r. przystąpiono do budowy nowego kościoła, którego budowę zakończono w 1714.
Świątynia na przestrzeni wieków kilkakrotnie niszczona była przez pożary. Zawsze była odbudowana, w połowie XIX wieku była przebudowana, a pod koniec II wojny światowej w marcu 1945 roku została zniszczona. Odbudowana została w latach 1958 - 1959.
Obecnie jest to oczywiście kościół murowany, otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta z trójbocznie zamkniętym prezbiterium i dobudowaną z boku zakrystią. W ścianach nawy i prezbiterium wykonane zostały półokrągłe okna. Kościół nakryty jest dwuspadowym dachem. Od frontu do nawy przylega kilkukondygnacyjna wieża z zadaszoną wnęką nad wejściem. We wnęce stoi stoi drewniana polichromowana rzeźba św. Jana Nepomucena. Św. Jan przedstawiony jest w pozycji stojącej, w kontrapoście z odkryta głową, nad którą umieszczona jest aureola z pięcioma gwiazdami. Biret świętego trzyma putto siedzące na chmurce u jego stóp.