Historia cmentarza ewangelicko-augsburskiego przy ul. Cmentarnej 1 sięga roku 1807 i jest ściśle powiązana z powstaniem miasta. Ówczesny dziedzic wsi Ozorków, Ignacy Starzyński, podpisując dwustronną umowę (10 grudzień 1807 r.) z przybyłymi osadnikami o założeniu osady rękodzielniczej, zobowiązał się w paragrafie 15 tejże umowy, iż „przyrzeka kontraktującym dać miejsce bezpłatne na kościół i cmentarz, gdy ten będą chcieli stawiać”.
W niedługim czasie został wytyczony teren cmentarza. Poświęcenia dokonał prawdopodobnie pierwszy ewangelicki duszpasterz ks. Friedrich Ferdynand Schultz. Powierzchnia nekropolii zajmuje około 2,2 ha i jest położona na planie nieregularnego wielokąta, podzielonego dwiema alejkami na cztery części. Pierwotnie była ogrodzona drewnianą palisadą, z czasem zamienioną na istniejący do dziś ceglany mur.
Niegdyś wejście na cmentarz znajdowało się od strony ul. Sienkiewicza, czego pamiątką jest cembrowana studnia, która była użytkowana w latach 1807-1939. Obecne wejście (od ul. Cmentarnej) wraz z domem dla grabarza i kaplicą przedpogrzebową zostały wzniesione w roku 1891 z inicjatywy Henryka i Matyldy Schlösser.
Nekropolia posiada wiele wspaniałych obiektów sztuki sepulkralnej wpisanych do rejestru zabytków. Warto tu chociażby wymienić plac grobowy i mauzoleum rodziny Schlösserów z podziemnymi pomieszczeniami, grobowiec rodziny Wernerów, Scheiblerów i wiele innych. Na cmentarzu, na jednej z kwater znajdują się również groby żołnierzy niemieckich poległych podczas I wojny światowej.