Miejscowość Przytyk została założona w 1333 r przez Piotra z Podlodowa. W 1488 r Przytyk dzięki staraniom Jana Podlodowskiego otrzymał akt nadania przez króla Kazimierza Jagiellończyka na Sejmie w Radomiu przywileju organizowania dwóch dorocznych jarmarków i cotygodniowych targów, które miały odbywać się w poniedziałki.
Z Przytykiem związana jest rodzina Jana Kochanowskiego, kiedy to poeta poślubił Dorotę z Podlodowskich w 1570 r. w kościele w Przytyku. Własnością rodową Kochanowskich był Przytyk do 1835 r., kiedy to za udział w powstaniu listopadowym utracili prawa do miasta. Sam Przytyk w 1869 r. utracił prawa miejskie po powstaniu styczniowym.
W 1525 r. została erygowana parafia pw. Świętego Ducha i Świętego Krzyża. W 1779 r. został wybudowany kolejny drewniany kościół. pw. Znalezienia Krzyża Świętego. Obecny kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego został wzniesiony w larach 1930-36 według projektu Stefana Szyllera w stylu neobarokowym.
Kościół został wzniesiony jako świątynia murowana z cegły, trójnawowa typu halowego, gdzie w nawach znajdują się sklepienia typu kolebkowego, które oparte są gurtach z lunetami, natomiast w prezbiterium sklepienia krzyżowe. Na fasadzie znajdują się dwie wieże, natomiast część środkowa została zakończona szczytem flankowanym ślimacznicami. Portale i gzymsy zostały wykonane w stylu eklektycznym i neobarokowym. W prezbiterium znajduje się jako ołtarz główny obraz namalowany przez Jana Henryka Rosena, który przedstawia znalezienie Krzyża Świętego. Konsekracja świątyni nastąpiła dopiero w 1962 r. przez biskupa Piotra Gołębiowskiego