Dwór został wzniesiony około 1595 r. W tym czasie właścicielami majątku w Ujeźdźcu była rodzina von Bibritsch, a fundatorem dworu był biskup wrocławski Andrzej von Jerin.
Renesansowy obiekt pierwotnie wzniesiony był na planie zbliżonym do kwadratu w XIX wieku rozbudowany o prostokątne skrzydło i gruntownie przebudowany w stylu eklektycznym w 1877 r.
Budynek jest murowany, otynkowany, trzykondygnacyjny. Główny korpus dworu nakryty jest dachem czterospadowym, a skrzydło dachem trzyspadowym. Wejście do dworu od strony elewacji wschodniej poprzedzone tarasem wspartym na arkadowych filarach. Dwór zdobią gzymsy, płyciny oraz facjaty z wolutami po bokach.
Pod tarasem, z boku wejścia wmurowana jest w ścianę kamienna płyta erekcyjna, na której umieszczony jest herb biskupa von Jerin i data budowy dworu. Dwór stoi na skraju XIX wiecznego parku krajobrazowego o powierzchni około 4 ha.