Bitwa pod Krzywopłotami rozegrana w dniach 17-19 listopada 1914 r. pomiędzy oddziałami Rosjan i Austro - Węgier, w szeregach których walczyli legioniści Józefa Piłsudskiego. Był to IV i VI batalion 1 pułku piechoty oraz artylerzyści pod dowództwem kpt. Brzozy.
Na początku listopada 1914 r. legioniści, cofając się z okolic Dęblina zatrzymali się w tych okolicach. Po czym Józef Piłsudski udał się w kierunku Krakowa na zwiad. Na miejscu zostały dwa bataliony żołnierzy pod dowództwem majora Mieczysława - Rysia Trojanowskiego. Za zadanie mieli obronę kilometrowego odcinka frontu pomiędzy wzgórzem św. Krzyża a lasem Zawadka. Umocnione wzgórze stanowiło punkt do wyprowadzenie ataku na wojska rosyjskie.
Na początku wojny 17 listopada 1914 r. legioniści pod dowództwem majora Trojanowskiego po zajęciu pozycji na wzgórzu zamkowym, zaatakowali stacjonujące w Załężu wojska rosyjskie. W ten sposób rozpoczęła się bitwa pod Krzywopłotami, nazwana potem przez Komendanta "Krzywopłockimi legionowymi Termopilami".
W ramach projektu "Pole Bitwy pod Krzywopłotami" powstała dokumentacja oraz program prac konserwatorskich. Zachowane elementy fortyfikacji polowych zostały odtworzone i odsłonięte. Uporządkowano je i odchwaszczono. Powstały ścieżki piesze i rowerowe. Powstały wiaty i tablice informacyjne w języku polskim, angielskim i niemieckim. Zawierają opis bitwy pod Krzywopłotami, Bydlinem i Załęczem stoczonej w dniach 17 - 19 listopada 1914 r. Autorem tablic jest prof. Krzysztof Wielgus, pełniący funkcję wykładowcy na Politechnice Krakowskiej. Pełnił nadzór nad realizacją prac konserwatorskich na wzgórzu w Bydlinie.
Reasumując: obiekty na wzgórzu św. Krzyża, system okopów, pełnoprofilowych rowów strzeleckich, rowów dobiegowych czy stanowiska broni maszynowej stanowią dobrze zachowany relikt fortyfikacji polowej z 1914 r. Obiekty polowe obecnie stanowią doskonałą wartość dydaktyczną.