Pierwszy kościół ufundowany przez Jakuba Głowieńskiego stanął w 1420 r. Parafię erygował arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński, prymas Polski 9 czerwca 1649 r. Odbudowany kilkanaście lat po pożarze który wybuchł 8 sierpnia 1728 r. i strawił doszczętnie drewnianą budowlę. Pomoc przyszła ze strony stolnika drohickiego Baltazara Cicierskiego herbu Rawicz, fundatora wielu świątyń. W 1732 r. z jego fundacji wybudowano drewniany kościół, w którym zostało dobudowane murowane prezbiterium w 1869 r. Podczas I wojny światowej w dużym stopniu zniszczony. Ostały się jeno mury prezbiterium, drewniana część spłonęła.
W latach międzywojennych odbudowany z inicjatywy proboszcza ks. Franciszka Gwoździckiego. Znany łódzki architekt Wiesław Lisowski podjął się pierwszego w swojej karierze wyzwania a mianowicie projektu świątyni. Kościół zbudowany na planie tzw. krzyża greckiego. Jego ramiona zakończone prostokątnie, mieszczące w sobie m.in. prezbiterium, dwie kaplice, pomieszczenia pomocnicze, kwadratową kruchtę. Dwie nisze-absydy dopełniają całość. Całą ośmioboczną nawę zwieńczono krzyżem. Świątynię poświęcono 7 grudnia 1930 r. Dokonał tego arcybiskup Wincenty Tymieniecki. Polichromie autorstwa Feliksa Paszkowskiego pochodzą z okresu II wojny światowej.