Mury fortyfikacyjne opasające klasztor powstały w XVII w. Decyzję o ich budowie wydał w 1620 r. król Zygmunt III Waza. Autorem zakończonego w 1624 roku projektu był prawdopodobnie wenecki inżynier wojskowy i artylerzysta Andrea dell'Aqua. Budowa przebiegała w kilku etapach, zakończono ją w 1652 r. Kilka lat później tj. w roku 1655 umocnienia obronne przeszły „chrzest bojowy” przeciwstawiając się armii szwedzkiej. Przez wieki mury fortyfikacyjne przechodziły wiele remontów i modyfikacji. W ich skład wchodzi m.in. bastion św. Barbary, nazywany również Lubomirskich z racji tego, że byli oni fundatorami jego budowy.
2 maja 2022, po dużym przedsięwzięciu budowlanym, w kazamatach bastionu uroczyście otwarto „Golgotę Wschodu” oraz poświęcono znajdującą się w nim Kaplicę Jasnogórskiej Matki Pojednania. Miejsce to upamiętnia „miliony Polaków, ofiary Rosji carskiej i totalitaryzmu sowieckiego, i niosące przesłanie o niezłomności ludzkiego ducha, przebaczeniu i wierze we wstawiennictwo Matki Bożej.” Inicjatorem powstania „Golgoty Wschodu” był ks. prał. Zdzisław Peszkowski, cudownie ocalony więzień Kozielska.
Bastion został odnowiony dzięki staraniom Barbary Piaseckiej Johnson. Fundatorem Kaplicy Jasnogórskiej Matki Pojednania był Jan Kulczyk. Wszystkich zainteresowanych poznaniem powstawania „Golgoty Wschodu” odsyłam do artykułu Marka Skwary pt. „Bastion Świętej Barbary na Jasnej Górze”