Kościół gotycki pod wezwaniem św. Marcina, zbudowany pod koniec XIII wieku, uległ rozbudowie w poł. XIV w. o prezbiterium oraz na pocz. XV w. o wieżę i jedno przęsło nawy. Na początku XVII wieku podczas wojny polsko-szwedzkiej kościół został zniszczony, a następnie odbudowany i kilkukrotnie przebudowywany. W ostatnich stuleciach gruntowną renowację przeprowadzono w 1925 r., a 1997 remont samej wieży.
Wystrój wnętrza pochodzi głównie z okresu baroku (XVII - XVIII w.). Stanowi go ołtarz główny (z ok. 1700 r.) z rzeźbami św. Marcina (patrona kościoła), Grzegorza Wielkiego i dwóch innych świętych.
Kościół wpisany jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.