Późnogotycki kościół parafialny św. Achacjusza i Towarzyszy Męczenników (XVI w.) z cudownym obrazem. Sanktuarium.
Parafię w Czernicach Borowych erygowano w 1398 r. staraniem Jakuba Poczty, wówczas podsędka, później sędziego ciechanowskiego. Usytuowaną na sztucznie usypanym wzgórzu późnogotycką świątynię p.w. świętego Achacjusza i Towarzyszy Męczenników wybudowano w I połowie XVI stulecia. Remontowano w połowie XIX w., uszkodzoną w 1915 r. odbudowywano do 1933 r. Odnawiana w latach: 1954 i 1970.
Kościół opięty na zewnątrz szkarpami ze ścianami zwieńczonymi fryzem z ozdobnie ustawionych cegieł oraz wgłębnym pasem tynkowanym. Wymurowany jest z cegły o układzie gotyckim, w zakrystii i kruchcie południowej o wątku mieszanym. Złożony z prostokątnej, pięcioprzęsłowej nawy i nieco węższego również prostokątnego (trzyosiowego) prezbiterium. Wnętrze nakryte jest stropem z fasetą. W zakrystii sklepienie kolebkowe, w kruchcie zaś zwykły strop. Dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. W północnej ścianie nawy zamurowana wysoka arkada ostrołukowa.
Wnętrze.
W kruchcie granitowa kropienica z XVI wieku. Ołtarz główny barokowy z XVIII w. (sprowadzony w 1930 r. z przasnyskiego kościoła pobernardyńskiego p.w. świętych Jakuba i Anny). W lewym ołtarzu bocznym obraz św. Stanisława biskupa i męczennika patrona parafii; w prawym - obraz przedstawiający Męczeństwo świętego Achacjusza i Towarzyszy. Na wyposażeniu: monstrancja barokowa z końca XVII w., kielichy późnorenesasowy i barokowy, dwa barokowe krzyże ołtarzowe (w tym jeden drewniany) oraz barokowy żyrandol z kryształami z XVIII wieku.
Przy kościele czterokondygnacjowa, wybudowana w 1932 r. dzwonnica z bramą w przyziemiu.