Pierwszy kościół w Buczu powstał w 1440 r., kiedy istniała tu osada o nazwie Grobia. Wieś została rozebrana w XVI w. przez ówczesnego właściciela, Jana Bronikowskiego. Pozostał tylko ogołocony kościół na terenie nowo powstałego folwarku Dębina będącego częścią Bucza. Przez pewien okres kościół użytkowali kalwini skupieni wokół braci czeskich. W drugiej połowie XVIII w. pożar strawił zabudowania kościelne. Nowy, drewniany kościół zbudowano na kamiennej podmurówce w 1782 r. Barokowa świątynia na planie krzyża łacińskiego, z wieżą nakrytą hełmem baniastym, gontowym dachem i wieżyczką z latarnią nad prezbiterium, otoczona jest cmentarzem założonym w XVIII w. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica nakryta dachem namiotowym, pochodząca prawdopodobnie z okresu budowy świątyni. Zespół kościoła znajduje się dzisiaj w centrum wsi.