Przy wjeździe do miasta od strony Złotoryi stoi otoczony murem późnoromański kościół św. Jana i św. Katarzyny Aleksandryjskiej, datowany na 2 ćw. XIII w. Według tradycji stoi on na miejscu drewnianego kościółka ufundowanego w 1159 r. przez księcia Bolesława Wysokiego. Początkowo był to kościół parafialny, ale z czasem jego funkcję i znaczenie przejął ulokowany w centrum miasta kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ten zaś stał się filialnym, a następnie cmentarnym. W 1428 r. podczas najazdów husyckich był miejscem schronienia miejscowej ludności. Wtedy też otoczono go murem. Pożar w 1482 r. i odbudowa w 1507 r. zadecydowały o jego obecnym kształcie (dobudowano wówczas wieżę i kaplicę grobową oraz powiększono dwa okna, nadając im cechy gotyckie). W okresie reformacji świątynia została przejęta przez ewangelików, ale w 1654 r. powróciła w ręce katolików. Funkcję kościoła cmentarnego obiekt pełnił do 1945 r., po czym został zamknięty i stopniowo niszczał. W końcu lat 50. XX w. rozpoczęto zabezpieczanie obiektu, a większość wyposażenia wywieziono do innych kościołów i muzeów. Od 1977 r., przez około 20 lat trwały systematyczne prace konserwatorskie.
Kościół jest orientowany, z prostokątna nawą przykrytą drewnianym stropem wspartym na ciekawie zdobionych słupach. Interesująco prezentują się empory, których zasadnicza część pochodzi z 1562 r. Niezwykle okazały jest oryginalny romański portal przy wejściu do nawy, z motywem Drzewa Życia w tympanonie. Warto zobaczyć dobrze zachowane na ścianach świątyni piaskowcowe epitafia i płyty nagrobne - przeważnie z XVI w. Na uwagę zasługują również kamienna chrzcielnica oraz mensa ołtarzowa, w której w 1997 r. odkryto kamienny relikwiarz.
Kościół zasługuje na najwyższe zainteresowanie ze strony turystów, stanowi bowiem unikalny przykład zachowania pierwotnych cech architektury romańskiej, której szczęśliwie nie zatarły późniejsze przebudowy i remonty. Ponadto, w trakcie prac konserwatorskich na ścianach odkryto niepowtarzalne romańskie i gotyckie polichromie (najcenniejsze znajdują się w absydzie, gdzie zidentyfikowano kilka warstw malowideł). Są to jedyne w Polsce średniowieczne malowidła o charakterze sakralnym przedstawiające świat roślin i zwierząt. Występują tu pospołu ryby, ptaki i czworonogie bestie, które mają dziwne pyski, niekiedy przypominające ludzkie twarze. Podobnie unikatowe są XIV-wieczne gotyckie freski zdobiące północną ścianę nawy, które przedstawiają legendę św. Katarzyny Aleksandryjskiej. W północnej części prezbiterium znajduje się też oryginalna gotycka polichromia ze sceną Ukrzyżowania.
Obecnie kościół jest udostępniony dla zwiedzających, służy też jako miejsce różnego rodzaju wystaw, koncertów i odczytów. W sezonie letnim można zwiedzać świątynię od poniedziałku do niedzieli w godz. 11.30-18.00. Poza sezonem należy wcześniej uzgodnić wizytę z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury Sportu i Rekreacji w Świerzawie, tel. 075 713 52 73, 0 607 431 332 lub 0 697 778 534.