Na Śląsk Cieszyński nauki Lutra dotarły już na początku XVI w. Przyjmowane tu były chętnie jako reforma oraz uwolnienie od uciążliwych podatków i świadczeń na rzecz Kościoła. Książę cieszyński Wacław III Adam w 1540 r. uczynił luteranizm wyznaniem państwowym.
Luteranie wielką wagę przykładali do znajomości Pisma Świętego, a to wymagało umiejętności czytania. Przy zborach powstawały szkoły, szybko też pojawiły się polskie przekłady Biblii i ksiąg religijnych. Gdy władza przeszła w ręce katolickich Habsburgów, innowiercy doświadczyli wielu prześladowań i dyskryminacji. Jednak ludność Śląska Cieszyńskiego trwała przy swojej wierze, w okresach największego ucisku spotykając się na nabożeństwa w trudno dostępnych miejscach (m.in. na górskich zboczach koło Wisły). Bycie ewangelikiem oznaczało również trwanie przy polskości. Zbory stawały się prężnymi ośrodkami oświaty i kultury polskiej.
Według spisu z końca XIX wieku w Wiśle żyło 3980 protestantów, 240 katolików i 41 izraelitów, z czego 4196 osób zaliczono do narodowości polskiej, a 64 do niemieckiej.
Dzisiaj protestanci również stanowią większość wśród mieszkańców Wisły. Oprócz najliczniejszej grupy należącej do Kościoła ewangelicko-augsburskiego są tu również przedstawiciele innych wyznań, "przywiezionych" przez powracających emigrantów: zielonoświątkowcy, baptyści, Adwentyści Dnia Siódmego oraz członkowie Chrześcijańskiego Kościoła "Maranatha". Działają również trzy parafie rzymskokatolickie.
W centrum miasteczka znajdują się najstarsze świątynie: kościół ewangelicki wzniesiony w 1833 - 1838 r. na miejscu dawnego, drewnianego (obok szkoła z 1824 r.), a nieco dalej kościół katolicki, wybudowany w l. 1850-1855 r. W innych częściach Wisły zachowało się kilkanaście świątyń i domów modlitwy różnych wyznań.