Założone w 1736 r. przez Marka Butlera miasto otrzymało nazwę Franopole na cześć Franciszki, żony założyciela. Nieznany urbanista zatrudniony do wytyczenia działek i ulic zrealizował tu renesansową koncepcję miasta idealnego. Powstało założenie na planie kwadratu, z symetrycznie umieszczonym kwadratowym rynkiem i dwoma ciągami zabudowy, rozdzielonymi ulicami stodolnymi, równoległymi do pierzei rynku. Z naroży rynku i ze środków jego czterech boków wychodziły ulice tworzące z ulicami stodolnymi wzór podobny do kwadratowej pajęczyny.
Z góry miasto wygląda jak wielka tarcza strzelecka i to sprowadziło na nie z czasem nieszczęście. Dnia 13 września 1939 r. na trzytysięczne miasteczko Frampol spadły niemieckie bomby. Dowódcy Luftwaffe postanowili dokonać nalotu testowego, by sprawdzić skuteczność bombardowania. Warunki były idealne. Nieatakowane przez nikogo bombowce mogły precyzyjnie wycelować, a centralnie usytuowany ratusz stanowił idealny punkt orientacyjny. W wyniku bombardowania zniszczeniu uległo ok. 70% zabudowy drewnianego miasteczka. Czego nie zniszczyły bomby, to strawił pożar. Ocalała tylko zewnętrzna, zachodnia część miasta. Dziś w odbudowanym Frampolu podziwiać można symetryczne rozplanowanie oraz unikatową ulicę stodolną obiegającą całe miasteczko, zabudowaną ciągiem drewnianych stodół.