Nazwa miasta kojarzy się przede wszystkim z mieszkańcem Turcji, ale jeden rzut oka na herb wyjaśnia sprawę. W herbie widnieje czerwony tur na białym tle. A młody tur to turek.
Osada o tej nazwie istniała już w 1136 r. i do końca XVIII w. stanowiła własność arcybiskupów gnieźnieńskich. Leżała wśród rozległych lasów, których spore połacie zachowały się do dziś. Jeszcze w XVI w. królem polskich puszcz był tur, zwierzę podobne do żubra, ale już wtedy rzadko spotykane. Polować na nie wolno było tylko królowi i najwyższym dostojnikom państwowym. Ostatni tur w Polsce został zabity w 1627 r. w Jaktorowie pod Warszawą. Do naszych czasów przetrwał jedynie w nazwach.
Ciekawym epizodem była próba "wskrzeszenia" tura, podjęta w latach okupacji przez Niemców. Tur był dla nich symbolem germańskiej siły i waleczności. Ponieważ jest przodkiem dzisiejszego bydła domowego, nazistowscy pseudonaukowcy próbowali go wyhodować, krzyżując różne gatunki krów. Efekt, który osiągnęli, niewiele miał z turem wspólnego, a przez złośliwych został nazwany "hitlerowską krową". Kres eksperymentom położyli żołnierze Armii Czerwonej, którzy całą tę eksperymentalną hodowlę przerobili na gulasz.